خدایا

چگونه سر بالا بگیرم و به درگاهت بیایم و بگویم :

الهی العفو ... که عفو و بخششت را می طلبم

اما باز هم جلوی نفسم را نمی گیرم ؟

چگونه شرمسارت نباشم در حالیکه هر چه جور و جفا از من می بینی

باز هم رشته ی مهر و دوستی ات را نمی گسلی و رهایم نمی کنی؟

چگونه ادعای بندگی کنم در حالیکه خود می دانم عبد تو نبودم و بنده ی نفس بودم؟

اما مهربان خالقم!

تنها چیزی که می توانم بگویم این است که با همه ی شرمندگی هایم ادعا می کنم که بنده ی تو هستم

و تنها کلامی برایت بگویم که نکند عمر به سر آید و این کلام را نگفته باشم

خدایا! ساده بگویم ... دوستت دارم

خدایا قلبم تشنه نور و عشق توست

هر روز به افكار و آرزوهایم بیا

به رویاهایم، در خنده هایم و اشكهایم

 از سر رحمتت در فراموشی هایم پدیدار شو

به عبادتم ، به كار ، زندگی و مرگم بیا

 خدایا ... یاریم كن تا به این مقام برسم كه احساس كنم كه كسی از من غنی تر نیست

زیرا از عشق و شادی برخوردارم

یاریم كن تا به این مقام برسم كه فقط تو را داشته باشم و لطف و عشق تو مرا لبریز كند

به این مقام برسم كه بگویم

بیا فقر ، بیا درد

 وقتی كه خدا شهریار قلب من است

 هیچ گزندی به من نمیرسد

همه چیز میگذرد

مانند رویا می آیند و می روند

من در شادی بی مرگی هستم و ترسی ندارم

زیرا كه او در من ساكن است

و سایه جاودانه او بر روح من حكمــفرماست

و اینک دستم را بر آستانت بلند می کنم که دستگیرم باشی

تو همانی که من می خواهم . پس مرا همان کن که تو می خواهی

آه خدایا ......

خداوند:

براي كسب عشق دكان باز كرده ام در بازار آغازين دنيا هنوز سود و زيان هيچ نبود و دفتر كسبم سپيد از بستانكاري و طلب خواهي،

هر چه خير فروختم دخلم پر از آخرت بود و سودم سرشار و هر چه شر معامله كردم سراسر زيان ميشديم،

                                                     من و دكان ودخل...!

پيوسته خداونددر سود نافع متوجه ي خوش بودم و در تضرر خاسر سائل از تو كه زيانم از چه خداوند...؟

هر چند خود كرده ام تد بيرم نيست و چه ستمكارم من بر من و چه مظلومم من در من و قسم به جلالت كه زبانم لال اگر ستمي از تو ديده باشم خداوند عزيزم...

                                                                                          و خداوند

                                                                                                     نزديك تر از...

خداوند:

هر چند ياد از عهدمان خالي كردم اما پيمان شكن نيستم......

تو را شنيدم و خاطرات را در نهان خانه ي دل خاطره كردم و نمي دانم از من و خاطره يكي مان گم شد اما تو

                                                                                     خداوند پيوسته:

در نهان خانه ي من بودي و من انديشه ي نهان كردن اعمالي چند كه هيچ گاه نهان نبوده از چشمان نهاني تو    

                                                                                          خداوند       

                                                                                                نزديك تر از...